Wypożyczalnia samochodów Luksemburg

Wprowadzenie

Kraina zamków, dolin i lasów; Luksemburg nie jest wielki, ale posiada dużą różnorodność natury i kultury. Wielkie zróżnicowanie jest widoczne już poprzez trzy oficjalne języki kraju: francuski, niemiecki i luksemburski. Duża część populacji Wielkiego Księstwa pochodzi z sąsiednich państw takich jak Niemcy, Francja i Belgia.

Historyczna stolica również nosi miano Luksemburga. Państwo zachowało wiele śladów historii, a w tym samym czasie pozostało kwitnącym narodem w Europie Północnej. Turyści przyjeżdżają tu, aby odbywać piesze wędrówki lub pojeździć na rowerze. Także motocykliści lubią to miejsce. Stare zamki i ruiny są dobrze znanymi atrakcjami. Poza tym, goście przyjeżdżający do Luksemburga lubią spróbować żywiołowego życia w wioskach wyglądających jak z obrazka. Powodzeniem cieszą się też winnice wokół rzeki Mozeli.

Historia

W roku 963 Zygfryd I Luksemburski wybudował swój zamek na wysokiej skale na drodze z Reims do Trier. Forteca została nazwana "Lucilinburhuc", co oznacza "mały zamek". Nieopodal Lucilinburhuc wyrosła osada, która rozwinęła się w stolicę hrabstwa Luksemburg.

Sukcesorzy Zygfryda byli wasalami Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W 1345 niemiecki cesarz Karol IV uczynił hrabstwo księstwem, które w owym czasie stało się częścią Cesarstwa Niemieckiego. Księstwo rozrastało się szybko, co sprawiło, że stolica stała się ważnym celem do podbicia. Strategiczne położenie uczyniło ją bardzo atrakcyjną. Przez ponad czterysta lat stolica była oblężona dwadzieścia razy. Burgundowie, Hiszpanie, Francuzi, Austriacy i Prusacy, wszyscy podjęli próby podbicia fortu, ale nazwa "Gibraltaru Północy" okazała się być należyta.

Ostatecznie, w 1795 Napoleon I zdołał przejąć kontrolę nad miastem. Hrabstwo zostało przemianowane na "Département des Forêts". W 1815 teren został podbity ponownie. Tak Wilhelm I (król Niderlandów) został Wielkim Księciem prowincji Luksemburga. W 1839 na skutek traktatu londyńskiego, francuski region został oddzielony i przyłączony do Belgii. Pozostała część Luksemburga została przyłączona do unii z Holandią. Kiedy Wilhelm III zmarł w 1890 nie zostawiając po sobie żadnego męskiego dziedzica, Luksemburg stał się suwerennym Wielkim Księstwem.

W czasie I jak i II wojny światowej, Niemcy najechali na Luksemburg, a następnie go okupowali. We wrześniu 1944 miał miejsce pamiętny dzień dla Wielkiego Księstwa: kraj doznał wielkich strat, jednak ostatecznie został wyzwolony od swych okupantów.

Po II wojnie światowej Luksemburg szybko się odrodził. Kraj dołączył do Beneluxu i NATO. Ponadto, Luksemburg był jednym z założycieli Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, która później stała się Wspólnotą Europejską. Od 1999 walutą Luksemburga jest euro.

Społeczeństwo i kultura

Około 480 000 mieszkańców, którzy żyją w Luksemburgu, skupia się głównie w miastach i ich okolicach. Ludzie stopniowo opuszczają wieś. Gutland na południu, Ösling na północy i Müllerthal na wschodzie to piękne regiony z wioskami i małymi miasteczkami. Jedna piąta populacji żyje w stolicy. Od 1994 stare centrum miasta i miejskie mury znajdują się na światowej liście dziedzictwa UNESCO.

Około czterdzieści procent mieszkańców Wielkiego Księstwa Luksemburga pochodzi z innych państw. Wielu urzędników Unii Europejskiej imigruje do stolicy i okolic. Poza nimi, ponad dziesięć procent populacji to portugalscy pracownicy tymczasowi.

Języki używane w Luksemburgu to francuski, niemiecki i the Lëtzebuergesh (luksemburski). Wszystkie języki funkcjonują harmonijnie obok siebie. Większość Luksemburczyków włada biegle wszystkimi z nich. W 1984 luksemburski, który jest blisko spokrewniony z niemieckim, został ogłoszony oficjalnym językiem. Jednakże francuski jest językiem uregulowań prawnych oraz ustaw rządowych. Obcokrajowcy mogą używać angielskiego w Luksemburgu.

Od 1870 Wielkie Księstwo jest biskupstwem. Około dziewięćdziesiąt procent populacji jest wyznania rzymskokatolickiego. Kościół Luterański jest obecny w Luksemburgu od 1894, ale liczy jedynie 1500 członków. Migracja sprowadziła Islam do kraju. Dawniej w Luksemburgu żyła również niewielka społeczność żydowska.

Społeczność Luksemburga jest zasadniczo bardzo tolerancyjna. Religijna tożsamość Luksemburczyków jest dobrze rozwinięta, aczkolwiek zostawia wiele miejsce na ideologie imigrantów. W tym samym czasie, popularni święci pomogli zakorzenić religię rzymskokatolicką w społeczeństwie.

Oktawa wielkanocna to jedno z ważniejszych corocznych wydarzeń w Luksemburgu. Od trzeciej do piątej niedzieli po Wielkiej Nocy, ludzie z całego Luksemburga przyjeżdżają do stolicy, aby wielbić małą statuę Maryi. Od siedemnastego wieku poczynając, pielgrzymka kończy się procesją, w czasie której figurka jest niesiona przez miasto. Wielki książę i jego rodzina są obecni na uroczystościach każdego roku.

Sytuacja polityczna

Luksemburg jest monarchią konstytucyjną z dziedzicznym tronem. Obecnie wielkim księciem Luksemburga jest Henryk. Ogólnie mówiąc społeczność Luksemburga jest bardzo zadowolona z wielkiego księcia i jego rodziny. Kraj posiada również parlamentarny system rządowy. Władza wykonawcza leży w rękach wielkiego księcia i rządu. Izba Deputowanych ma moc ustawodawczą i jest wybierana na okres pięciu lat. Istnieje również Conseil d'Etat, Rada Stanu. Ciało składa się z 21 cywili i doradza Izbie Deputowanych. Wielki książę jest osobą powołującą członków Rady Stanu. Klimat polityczny Luksemburga jest umiarkowany i spokojny, także dlatego, że różnice między różnymi partiami politycznymi nie są radykalne.

Gospodarka

Rolnicze społeczeństwo Luksemburga rozwinęło się z upływem stuleci do jednego z najbardziej nowoczesnych i bogatych państw na świecie. Stolica Luksemburga to bardzo kwitnące, europejskie miasto, a także ważne centrum finansowe. Tak jak w Brukseli i Strasburgu, wiele instytucji Unii Europejskiej ma swoje siedziby w mieście Luksemburg. Państwo cechuje się stabilną gospodarką z wysokim przychodem i niskim procentem bezrobocia.

Od drugiej połowy ostatniego stulecia, liczba firm rolniczych spadła o sześćdziesiąt procent. Obecnie wielu Luksemburczyków znajduje pracę w usługach. Około siedemdziesiąt procent klasy pracującej jest aktywna właśnie w tym sektorze.

Turystyka jest, obok bankowości, ważną częścią sektora usług. Zwłaszcza Mullerthal na wschodzie jest często odwiedzane. Poza Mullerthal, miasta Clairvaux, Echternach, Vianden i Wiltz są popularnymi celami podróży turystów. Wszystkie posiadają fortece i zamki. Vianden to żywotne miasteczko położone nad rzeką Our. Leżący na wzgórzu zamek Vianden jest całkowicie odnowiony i otwarty dla gości.

Do niedawna, produkcja stali była najważniejszym źródłem dochodu. Obecnie, luksemburski przemysł jest bardziej różnorodny i skoncentrowany wokół chemii i gumy, a także innych produktów.

Geografia i klimat

Luksemburg zajmuje skromny obszar 2 586 kilometrów kwadratowych. Sąsiadami państwa są Belgia, Francja i Niemcy. Na południu, rzeka Mozela stanowi naturalną granicę.

Bezpośrednio na północ od stolicy leży Gutland. Główną atrakcją tego pochyłego, rolniczego regionu jest miasto Diekirch, przez które przepływa rzeka Sûre. Nad inną rzeką, Eisch, leży Dolina Siedmiu Zamków (Vallée des Sept Châteaux). Niestety, żaden z zamków nie jest dostępny dla odwiedzających.

Północna część Luksemburga pokryta jest zielonymi dolinami oraz rzekami o silnych prądach. Nad nimi wzniesione zostały średniowieczne zamki. To czarujące otoczenie. Luksemburczycy nazywają ten region Ösling. Znajduje się on w górach Ardenach. Najwyższy szczyt Luksemburga to Kneiff, także położony w tym regionie.

Na wschodzie położone jest Mullerthal. Region nazywany jest także "Małą Szwajcarią". Należy jednak wspomnieć, że krajobraz nie przypomina szwajcarskich, alpejskich łąk. Stuletnie rzeki płyną przez głębokie rozpadliny i płaskowyże z piaskowca. Woda wypłukiwała piaskowiec przez lata i dzięki temu uformowały się kolumny. Mullerthal jest cenione za nienaruszoną scenerię i bajkową atmosferę. Wędrowcy będą zachwyceni atrakcjami tego rejonu. Szlaki posiadają różne długości, zatem każdy może dostosować trasę do swojej kondycji. Jedna z najpopularniejszych ścieżek wiedzie obok wodospadu Schiessentümpel.

W Luksemburgu nie ma ekstremalnych warunków pogodowych. Lata są łagodne, a zimy chłodne. Ponieważ Ardeny stanowią ochronę, klimat Luksemburga można scharakteryzować jako umiarkowany morski lub łagodny kontynentalny. W maju i czerwcu słońce świeci najmocniej. W lipcu i sierpniu jest najcieplej, a sierpień i październik charakteryzują się największymi opadami.

Ruch uliczny oraz infrastruktura

Państwo posiada jedno międzynarodowe lotnisko. Znajduje się ono przy stolicy Luksemburg. Port lotniczy Luksemburg jest jednym z najbardziej ruchliwych lotnisk w Europie, zwłaszcza jeśli brać pod uwagę transport towaru. Luxair to narodowe linie lotnicze Luksemburga. Cargolux działa na tym samym lotnisku. Firma zajmuje się transportem ładunku. W Luksemburgu nie są możliwe loty krajowe.

Sieć linii kolejowych jest słabo rozbudowana. Narodowy przewoźnik CFL jest odpowiedzialny nie tylko za transport kolejowy, ale również autobusowy. Koleją można dojechać do Niemiec na wschodzie, Francji na południu i Belgii na północy. Pociągi posiadają wagony pierwszej oraz drugiej klasy. W sprzedaży dostępne są różne bilety oraz karty rabatowe.

Miejski transport autobusowy funkcjonuje wyśmienicie. Transport publiczny działa do północy w dużych miastach i do dziesiątej w mniejszych miasteczkach. Połączenia autobusowe do wiosek nie są zbyt częste. W niedzielę transport jest bardzo ograniczony.

Autostrady w Luksemburgu są praktycznie tylko na południu. Ci, którzy wyjeżdżają z miasta Luksemburg samochodem, szybko znajdą się na wiejskich drogach. Te prowadzą przez romantyczne otoczenie, wokół wzgórz, przez doliny, lasy i wioski.

Jedzenie i picie

Kuchnia Luksemburga bazuje na belgijskiej i niemieckiej. Różne regiony mają jednak swoje specyficzne potrawy. Ardeńska szynka, czarny pudding z ugniecionymi ziemniakami oraz luksemburskie pâté to typowe dania narodowe. Dziczyzna i ryba są także obecne w menu. Jedną z bardziej charakterystycznych specjalności luksemburskiej kuchni jest Judd mat gaardebohnen. Danie to składa się z wędzonej szyi wieprzowej z bobem i cząbrem. Latem popularne są świeże ryby, takie jak pstrąg. Zazwyczaj łowione są z lokalnych rzek. Powinieneś także spróbować luksemburskiego piwa Diekirch do posiłku.

Dolina Mozeli to jeden z najmniejszych regionów winnych w Europie. "Pas wina" wiedzie z Schengen przy granicy, poprzez Remich i Grevenmacher, aż kończy się w Wasserbilling przy granicy z Niemcami. Istnieje kilka winnic, które oferują zwiedzanie. Zwłaszcza białe wina są warte spróbowania. W sierpniu rozpoczynają się festiwale wina. Kończą się festiwalem w Wormeldange w listopadzie.

Strefa czasowa

Czas luksemburski to GMT/UTC +1. To czas środkowoeuropejski (MET), lub czas Europy Centralnej (CET). Innym często używanym skrótem jest UTC (Uniwersalny czas koordynowany). Jest prawie jednakowy z GMT. UTC odnosi się do czasu atomowego, podczas gdy GMT odnosi się do czasu astronomicznego. Latem zegar przestawia się o jedną godzinę do przodu w Luksemburgu. To sprawia, że wieczory są dłuższe.

Zakwaterowanie

Trudno określić noclegi w stolicy, jako przytulne i nastrojowe. Hotele celują głównie w klientów biznesowych. Młodzi ludzie mogą poszukać miejsca noclegowego w hostelu. Poza stolicą jest dużo bardziej romantycznie. Znajdują się tam nie tylko przytulne małe hotele z pięknymi widokami, ale także pola kempingowe. Luksemburg jest krajem, który zachęca turystów do kempingu. Wędrowcy mogą również skorzystać ze schronisk, które są licznie rozmieszczone zwłaszcza na terenach, gdzie znajduje się wiele szlaków wędrownych.

Linki zewnętrzne

Aby zdobyć więcej informacji na temat Luksemburga zalecamy skorzystanie z Google oraz następujących źródeł:

• Wikipedia, Luksemburg
• Biuro turystyczne miasta Luksemburg